Μήνυμα που δεν πήρες

Θα περιμένω.. κανα δυο μέρες, να επανέλθεις, να υπάρξεις, να νιώσεις ότι ίσως πατάς στα πόδια σου. Τότε ίσως αγγίξω το χέρι σου, το δέρμα σου, εσένα. Θα είναι το τελευταίο άγγιγμα που θα νιώσεις ποτέ στη μικρή ζωή σου. Χαρίζεσαι, δίνεσαι σε κάτι άλλο, σε μια ιδέα, σε ένα τίποτα. Τίποτα είναι και αυτό που ζούμε, μικρό, ανύπαρκτο. Νιώσε το. Αν όχι, τότε γεια. Αν ξαναϋπάρξεις έλα να σου δώσω τα συγχαρητήριά μου και μια μικρή άφεση. Καλύτερα όχι "αν" αλλά "'όταν" για να είμαστε και αισιόδοξοι. Με λαμβάνεις; Αν όχι, έλα σε κανά δυο μέρες..

Heliotropium spp.

Το ηλιοτρόπιο είναι γένος αγγειόσπερμων φυτών της οικογένειας Boraginaceae. Περιλαμβάνει σχεδόν 250 είδη εκ των οποίων τα 6 είναι ιθαγενή στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον Θεόφραστο είναι "το φυτόν ού το άνθος και τα φύλλα στρέφονται προς τον ήλιον".

Πολλές πληροφορίες, άχρηστες ή μη. Στρέφεται προς τον ήλιο όμως. Και όσο ο ήλιος κινείται, αυτό κινείται μαζί του. Αν ο ήλιος αποφάσιζε να μη βγει μία μέρα, αυτό θα κοιτούσε προς τη γη, απογοητευμένο. Αν ο ήλιος συνέχιζε να μην του δίνει σημασία, τότε μία σειρά λυπηρών γεγονότων θα ακολουθούσε...ο μίσχος του θα έκαμπτε προς τα κάτω, τα πέταλα θα έκλειναν σιγά σιγά και οι στήμονες θα έπεφταν στο χώμα. Δεν θα υπήρχε ελπίδα.

Είναι φοβερό να κοιτάς κάτι με τόσο θαυμασμό και να περιμένεις συνέχεια να πάρεις λίγη από την αίγλη του.

Όταν το κόψουν, και το πάνε σε ένα ανθοπωλείο, αυτό απλά περιμένει. Τον επόμενο αγοραστή, τον επόμενο αποδέκτη, το φως από κάποιον ή από κάτι για να γυρίσει και να κοιτάξει. Αισιόδοξο στην αρχή, έτοιμο να λατρέψει τον επόμενο θεό του.

Καμιά φορά τα βλέπω στη βιτρίνα με ένα συρματάκι μπηγμένο στο λαιμό τους έτσι ώστε να κοιτάνε ψηλά. Αν ποτέ μου φέρεις λουλούδια, θέλω ένα τέτοιο. Να του βγάλω το σύρμα και να το αφήσω να αναπνεύσει θλιμμένο και γυρτό. Και αν δεν με κοιτάξει δεν πειράζει. Θα το βγάλω στο μπαλκόνι και θα το αφήσω να πεθάνει προσπαθώντας να δει τον ήλιο κατάματα για τελευταία φορά.

Το ηλιοτρόπιο είναι αστρονομικό όργανο. Από τα πρώτα που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος. Είναι ουσιαστικά ένα είδος γνώμονα. Τον 5ο αιώνα π.Χ. ο Αθηναίος αστρονόμος Μέτωνας χρησιμοποιώντας το κατάφερε να υπολογίσει με ακρίβεια τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Μία από τις κύριες χρήσεις του γνώμονα αυτού είναι και η μέτρηση του μήκους της σκιάς του. Πολλές πληροφορίες. Άχρηστες ή μη.

Κι όμως μετράει τη σκιά του. Μπορεί να μετρήσει και τη δική μου. Αυτήν που βλέπω όταν στέκομαι κάτω από τον ήλιο (όταν δεν τον κοιτάω με λατρεία μέχρι να τυφλωθώ). Κι αυτήν που βλέπω μέσα μου όταν δεν έχω να θαυμάσω τίποτα, ούτε τον εαυτό μου.

Αν μου πάρεις ποτέ αστρονομικό όργανο, μη μου πάρεις ηλιοτρόπιο.

Λεπτομέρεια από τη "ντροπή"

Δύσκολο να είσαι πανί - χαρτί που πλαισιώνει αυτά τα υποκίτρινα με το χρώμα της άμμου επιδαπέδια φωτιστικά με το αχλαδοειδές σχήμα. Κάνει πολύ ζέστη εκεί..αλλά ζέστη περίεργη. Συνέχεια ζέστη, με σταθερή θερμοκρασία, χωρίς κορύφωση! Να μη μπορείς να καείς, να γίνεις τρύπα να τελειώνει! Και τί? Είναι καλύτερα να κλείσει ο διακόπτης, να σβήσει το φως,να χαθεί όλη η ζέστη και μετά..κρύο, σκοτάδι..?! Συμβιβασμός! Ποιά νά'ναι η λύση? Μήπως αν είχα τρύπες? Να παίρνω αέρα να δροσίζομαι, να έχω και φως όταν σβήνω. Αααααααχ ~ Καμιά φορά όταν σε διαπερνούν σφαίρες δεν είναι και τόσο κακό.

Νομίσματα, ιστορίες και αλήθειες

Όπως και κάθε νόμισμα, έτσι και κάθε ιστορία, και κάθε αλήθεια. Το νόμισμα έχει πάντα δύο πλευρές. Από τα πρώτα ρητά που θυμάμαι στη ζωή μου και μάλιστα τό'βρισκα και περιττό..για να μην αναφέρω και την τρίτη, πλαγίως..που φυσικά πάντα εκεί επικεντρωνόταν η προσοχή μου!

Η δική σου ιστορία μου και η δική σου αλήθεια μου, δε μου προκαλούν παρά μόνο ντροπή.

Και το νόμισμα είναι κύκλος και κύκλους κάνει..και δε σταματά. Μέχρι νά'ρθει το καινούριο νόμισμα..και τότε αυτό αποσύρεται. Επιστρέφεται, συνθλίβεται και γίνεται κράμα και γίνεται χυλός και μετατρέπεται σε κάτι άλλο. Άγνωστο..

Ή απλά βαλτώνει σ'ένα συρτάρι, ή σ'ένα κουτί γιατί κάποιος πιστεύει πως έχει ακόμα αξία και ας είναι πια άχρηστο. Γιατί κάποτε είχε και ήταν σημαντικό..και συνεχίζει να ζει εκεί..ελπίζοντας πως θά'ρθει η μέρα που θ'αναγνωριστεί.

Η δική σου πλευρά μου, τώρα θέλει να κρυφτεί. Αρκετά κύλησε. Ήρθε η ώρα να κρυφτεί γιατί η ντροπή το βάρυνε πολύ και δεν κυλάει άλλο. Αλλά δεν θέλει να μπει στο κουτάκι στο συρτάρι, αρκετά έμεινε μέχρι και σήμερα εκεί.

Το τί θα γίνω είναι άγνωστο. Μα για όσο με κράτησες στο κουτάκι σου αν και σκουριασμένο σ'ευχαριστώ~

Είθε η απόσυρση αυτή νά'ναι πραγματική. Σε όλες μου τις πλευρές και όχι μόνο σε μία.

ο κύκλος του ποδηλάτη και η σφαίρα της άλλης διάστασης

Ως συνήθως όλα κυλούν περίεργα σε τούτο τον τόπο.

Σε αυτόν τον πλανήτη, πού όλα γίνονται και τα πάντα διαλύονται λες και η εξαΰλωση έχει λάβει ενεργό δράση εδώ και χρόνια και η γνώση εφαρμογής της είναι ευρέως γνωστή σε όλους τους νοήμονες και καλά πολιτισμένους κατοίκους του τόπου.

Πότε εδραιώθηκε έτσι και μερικοί δεν το πήραν χαμπάρι?!?!?!

Αυτό είναι άδικο! Βέβαια… σίγουρα έχει και τα καλά του, όπως και κάθε τι.

1. Ο στραγγαλισμός του αναμενόμενου

Στρόφιγγα

Έλικας

Ελατήριο

Αναπήδηση

Επιστροφή

Ανάσκελα

Αναγούλα

Ανάμνηση

Πόνος

Κενό

2. Η επαναφορά της ακρίδας

Άγνωστο προς το παρόν αντικείμενο, μη αναγνωρίσιμο από το κεντρικό νοητικό σύστημα, άμεση ανάγκη για εύρεση και κατανόηση πληροφοριών το συντομότερο δυνατόν! (προς το παρόν τα δεδομένα καθίστανται ανεπαρκή και ακατάλληλα για ανάλυση)

3. Η κατ’ευχήν ομαλή ασφαλτόστρωση του οδοστρώματος με υλικά ευχάριστα και ακίνδυνα για του ταξιδιώτες που θα τον διαβούν.

Η ασφαλτόστρωση του δρόμου δεν είναι μια όποια κι όποια δουλειά. Κρύβει πολλούς κινδύνους και πολλές μελλοντικές παγίδες.

Το καλό του στρωσίματος του δρόμου βέβαια είναι ότι κατά την κατασκευή του συμμετέχουν άπειρα μικρά και διαφορετικά χαλίκια που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επανατοποθετηθούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Έτσι τα λάθος κομμάτια που μπορεί να σχηματιστούν στην πορεία, αποκλείεται να επαναληφθούν. Κάτι είναι κι αυτό.

Στην Κ

Σ'ακούω.

Είτε φωνάζεις είτε όχι.

Σε βλέπω ακόμα και στο σκοτάδι.

Υπάρχεις.

Σε -σκόπηση

Και περνάνε δύο χρόνια. Γρήγορα. Με χωρισμούς, παράνοιες, sex and the city, χαρές, ράστα, τσιγάρα, καταστολή, ουίσκι, grey’s anatomy, βλακεία, γέλια, κλάματα, δουλειές, πτυχία, διαμάχες, κρασιά, επιστημονική γνώση και κουραφέξαλα, καινούριους ανθρώπους, εξαρτήσεις σε ουσίες, αντικείμενα και ανθρώπους, γελοίους καβγάδες, γελοία ψέματα, ανθρώπους που κοιτάνε πίσω, ανθρώπους που κοιτάνε μπροστά, τέχνη, χλευασμό της τέχνης, μίση, σκατίλες και άλλα σε -ίλες, μετακομίσεις, θάλασσα, ανασκόπηση, επισκόπηση, πιθανή κολονοσκόπηση, κλάματα ξανά, γέλια ξανά, ανιψιούς που μεγαλώνουν, παππούδες που χάνονται, αφεντικά που αλλάζουν, κουρέματα, κιλά που μπαίνουν και χάνονται, φαγητά ωραία, φαγητά άνοστα, καινούρια μπαλκόνια, έρωτες, αποτυχίες, επιτυχίες, ψυχοθεραπεία, χτυπήματα στον τοίχο, μόνος, μπροστά σε κάποιον, ψέματα ξανά, ηθική, αλήθεια, φόβο, θυμό, μπόρες, κατίκι δομοκού, επανασυνδέσεις, γαμήσια, μοναξιά, ελευθερία, ξύδια, χορούς, βαρεμάρα, κοψίματα, καψίματα, βαριές κουβέντες, μιλκ σέικ φρούτων για πρωινό, λουλούδια, ποδόσφαιρο, ντροπή, τραχανά, πολύ τραχανά, βλακείες, βιβλία, πίστη, απιστία, επαναπροσδιορισμούς, μεγάλα λόγια, ελληνικούς μονούς σκέτους, τρέλα, κέφια, πτώσεις, εξομολογήσεις, κι άλλα ψέματα, αμαρτίες, τσίπουρα, αγάπη, σκυλιά, ατάκες, πεσίματα, τσούξιμο, διάβασμα, τζιν τόνικ, γέλιο, πόδια, βόλτες, φούστες, τρέξιμο, ελλείψεις, ντροπή, περηφάνια, ντουζ, ζωγραφιές, απογοήτευση, προφυλακτικά, πίκρα, τσιγάρα, πολλά τσιγάρα, προτάσεις, αποτριχώσεις, ερωτήματα, ελπίδα.